പാഴാക്കാനൊരു തുള്ളിയില്ലയെന്നോമനെ
ജലം പാരിലമൂല്യമാണറിക

ഓടികിതച്ചെത്തി പാളയിലെ വെളളം
 നീ യാവോളം മോന്തി  കുടിക്കുന്ന കാഴ്ചയും

ചാടിതിമർക്കുമ്പോൾ  ചിന്നി
ചിതറുന്ന  തുള്ളിയും
സാകൂതം കാണുവാനക്ഷമൻ ഞാൻ

വാടിക്കരിഞ്ഞ തൊടിയിലെ  മുല്ല
മാടി വിളിച്ചു കരഞ്ഞിടുമ്പോൾ

ഇത്തിരിപോരുന്ന പക്ഷി മൃഗാദികൾ
ഇറ്റു ജലത്തിനായ് കേഴുമ്പോഴും

അവനിയിലതിനായി കരുതേണമോമനേ
ധരണി ചുരത്തണം അമൃത ജലം

 ഗതിവേഗ മേറിയ ഉലകിലെ യാത്രയിൽ
പരവശനായ് നീയലഞ്ഞിടുമ്പോൾ

ഇറ്റു തെളിനീരി നായ്  നീ
കൊതിച്ചിടുമ്പോൾ

 സുലഭമായ് വരുകില്ല ഒരുകവിൾ  തണ്ണീർ
മനതാരിലിന്നു നീ ഓർത്തുകൊൾക

കണ്ണിന്നു കുളിരാകും നിളയുടെ കളകളം
ഇനിയെത്ര  നാളുയർന്നു പൊങ്ങും

പെയ്യാൻ മടിച്ചിടും  മഴമേഘജാലങ്ങൾ
നിന്നുടെ സ്വൈര്യം കെടുത്തുമല്ലോ

അവസാന തുള്ളിയു മൂറ്റിയെടുക്കാനായ്
ദുരമൂത്ത ജീവികൾ നിന്നരികിലെത്തും

ഉണ്ണീ നീയെന്നുടെ ഉദകജലത്തിനായ്
അലയുന്ന വിഗതികളുണ്ടായിടൊല്ലെ

ജലമാണ് ജീവൻ  തെളിനീരമൃത്
ശുദ്ധജല വായു  നാടിനനുഗ്രഹവും