WIMBLEDON 2013

When mansoon pick up momentum in late June and early July,sports lovers are   forced to sit inside the house, having no hope of playing outdoor Wimbledone gets underway in Britain. Out of the four Grandslam tournaments this is the one I like most. Early days it was BBC world services which brought live commentary of the match later it was Dooradarshan telecasting the live matches and now Star sports bringing home all the excitements of the championship.

Muscle power of mens tennis and beauty and elegance of women tennis are combined. Greenery of the court add to the excitement. John Mecenro,Boris Becker Stephan Edberg Pete Samprus,Federer.  are still live in memory dominating their era. Beautiful ladies added color to the championship.Chris Evert,Martina ,Stephi,Monica ,Hinjis,Sherapoa,Willioms sisters and many many.Who can forget Agassi who had stolen Stefi Graff from the centre court to make her life partner.

Although I had never witnessed a live match nor I have played tennis I used to watch Wimbledon very closely. All matches are just like a war between two players.A peculiar nature of counting points,Ball boys,Crowd mannerism of each players always impressed me.Fore hand and back hand returns.Players sticking patiently to the back line forcing error from the opponent. Some players rush to the nets attacking. Some gain points only with power full serves. Some have lightning passing shots Some have clever drop shots and some players are too clever to lob the ball over the advancing opponent. The smile and jubilation  of the winner.Tears of sorrow disbeleave,agony of the player who was upset by a week opponent. Every thing bring in much excitement.Crowd …so dignified,always ready to obey Umpire ,who use to silence pleace…and we will immedietly see Umpire say thanks…

Players argue with umpires over the line calls.This bring much fun in the game and add spice to the match.Players drop their racket in anger and fetch fine.

Any how I am looking forward to this years excitement……..

………….BACK HAND RETURN FROM FEDERER INTO THE NET…..FEDERER CANT BELEAVE IT …………..

മരിക്കാനയില്‍ നിന്ന് വന്ന കുട്ടി

അഞ്ചാം ക്ലാസ്സില്‍ ചേര്‍ന്നു.നാലാം ക്ലാസ്സ് വരെ തായത്തെ സ്കൂള്‍,അഞ്ചാം ക്ലാസ്സാകുമ്പോള്‍ സ്കൂള്‍,മാറണം.യു പി സ്കൂള്‍ കുറച്ച് ഉയര്‍ന്ന സ്ഥലത്തായതിനാല്‍,മീത്തലെ സ്കൂള്‍ എന്നറിയപ്പെടുന്നു.തായത്തെ സ്കൂളില്‍ നിന്ന് പാസായ എല്ലാ കുട്ടികളും ഉണ്ട്.അതില്‍ ഓമനയെ കാണാനില്ല.പിള്ള മാഷുടെ അടി പേടിച്ചാണെന്ന് പലരും പറഞ്ഞു.പെണ്‍കുട്ടികളില്‍,ഓമനയുടെ കുറവ് നികത്തിയിരിക്കുന്നത് മരിക്കാനയില്‍ നിന്ന് വന്ന ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയാണ്.പേര് സെബ്യ(സെഫിയ).കൊച്ചു പാവട മുട്ടിനും പാദത്തിനും ഇടയില്‍ വരെ വരും.തലമുടി അലക്ഷ്യമായി കെട്ടിവച്ചിരിക്കും.ചെറിയ തുണി സഞ്ചിയിലാണ് പുസ്തകങ്ങള്‍ കൊണ്ടുവന്നിരുന്നത്.സെബ്യ ഞങ്ങളെ ആരാധനയോടെ നോക്കി നില്‍ക്കും.ഞങ്ങളുടെ കളികള്‍,കണ്ട് ആസ്വദിച്ച് കുടുകുടെ ചിരിക്കും.മറ്റു പെണ്‍കുട്ടികള്,ആണ്‍ കുട്ടികളെ നോക്കുകയോ അവരോട് ചിരിക്കുകയോ സംസാരിക്കുകയോ ചെയ്യില്ല.അത് തെറ്റാമെന്ന് കുട്ടികള്‍ കരുതിയിരുന്നു. ക്ലാസ്സില്‍ അദ്ധ്യപകര്‍ വന്നാല്‍,സെബ്യയ്ക്ക് പേടിയാണ്.പുസ്തകങ്ങള്‍ കൊണ്ടു വന്നിരിക്കില്ല.ഹോം വര്‍ക്ക് ചെയ്തിട്ടുണ്ടാവില്ല.എഴുതാനും വായിക്കാനും പോലും സെബ്യയ്ക്ക് അറിയില്ല.അതുകൊണ്ട് തന്നെ സരോജിനി ടീച്ചറുടെ അരിശത്തിന്‍റെ സ്ഥിരം ഇരയായിരുന്നു സെബ്യ.സരോജിനി ടീച്ചര്‍ കറുത്ത് പൊക്കം കുറഞ്ഞ് വിവാഹ പ്രായമെത്തിയിട്ടും അവിവാഹിതയായി കഴിയുന്നു.സഹപ്രവര്‍ത്തകര്‍,അവരെ കട്ടന്‍കാപ്പി എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നത് ഞാന്‍,എങ്ങനെയോ അറിഞ്ഞിരുന്നു.

മരിക്കാനയില്‍ നിന്ന് വന്ന സെബ്യയെ ടീച്ചര്‍ ശിക്ഷിക്കുമ്പോള്‍,മരിക്കാന്‍ വന്ന കുട്ടി എന്ന് പറഞ്ഞ് തല്ലുകയും നുള്ളുകയും ചെയ്തിരുന്നു.ഇത് കേട്ട് ക്ലാസ്സിലെ പലരും ചിരിക്കുമായിരുന്നു.കുട്ടികളും സെബ്യയെ മരിക്കാന്‍, വന്ന കുട്ടി എന്ന് പറഞ്ഞ് കളിയാക്കുമായിരുന്നു.അദ്ധ്യാപകരില്ലാത്ത സമയത്തുള്ള ഈ പരിഹാസം സെബ്യ പുഞ്ചിരിയോടെ സ്വീകരിച്ചിരുന്നു.പരിഹാസം സ്വീകാര്യമായതിനാല്‍ സഹപാഠികള്‍,അത് ആവര്‍ത്തിച്ചില്ല.എന്നാല്‍,സരോജിനി ടീച്ചര്‍ സെബ്യയെ തല്ലുമ്പോഴും ചീത്ത പറഞ്ഞപ്പോഴും മരിക്കാന്‍,വന്ന കുട്ടി എന്ന് പറയുമായിരുന്നു.ഒരു ദിവസം ശിക്ഷ സഹിക്കാതെ ആബ ടീച്ചറെ..(അരുത് ടീച്ചറെ)എന്ന് വിളിച്ച് സെബ്യ ഉച്ചത്തില്‍ കരയുന്നത് ഞാന്‍,ഓര്‍ക്കുന്നു.

അങ്ങനെ ക്ലാസ്സ് തുടങ്ങി അധികം ദിവസങ്ങളായില്ല.സെബ്യ തുടര്‍ച്ചയായി അഞ്ച് ദിവസം ക്ലാസ്സില്‍ വന്നില്ല.ഒരു ദിവസം ഞങ്ങള്‍ സ്കൂളിലെത്തിയപ്പോള്‍,കുട്ടികളെല്ലാം തിരിച്ച് വീട്ടില്‍ പോകുന്നു.സ്കൂളിന് അവധിയാണ്.അഞ്ചാം ക്ലാസ്സിലെ സെബ്യ മരിച്ചു.സെബ്യയ്ക്ക് എന്തോ മാരകമായ അസുഖമുണ്ടായിരുന്നു എന്നും അസുഖം മൂര്‍ച്ഛിച്ച് ചികിത്സയിലായിരുന്ന സെബ്യ മരിച്ചു എന്ന് മാത്രം ആരോ പറഞ്ഞതായി ഓര്‍ക്കുന്നു.അന്ന് അതില്‍ കൂടുതല്‍,ചിന്തിക്കാനോ മനസ്സിലാക്കാനോ ഉള്ള കഴിവ് ഞങ്ങള്‍ക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല.

ഇന്ന് അതോര്‍ക്കുമ്പോള്‍,എവിയെയോ ഒരു വേദന അനുഭവപ്പെടുന്നു.ടീച്ചറുടെ ശിക്ഷ ഏറ്റു വാങ്ങുന്ന സെബ്യ.ഏതോ മാരക രോഗത്തിന് അടിമയായിരുന്നു.കുട്ടിയ്ക്ക് പഠനത്തില്‍ ശ്രദ്ധ കേന്ദീകരിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞിരിക്കില്ല.സ്കൂളില്‍ നിന്ന് എത്രയോ കിലോമീറ്ററുകള്‍ നടന്നാണ് കുട്ടി സ്കൂളില്‍,വന്നിരുന്നത്.വീട്ടിലെ സാഹചര്യം അനുകൂലമായിരുന്നിരിക്കില്ല.ആ കുരുന്ന് ഹൃദയം ഈ ശിക്ഷയൊക്കെ ഏറ്റു വാങ്ങുമ്പോള്‍ എത്ര വേദനിച്ചിരിക്കും.ടീച്ചര്‍ അമിതമായ ആത്മാര്‍ത്ഥത കൊണ്ടാകാം കുട്ടിയെ ശിക്ഷിച്ചത്.അതല്ലെങ്കില്‍ ടീച്ചറുടെ പ്രത്യേക മാനസികാവസ്ഥയായിരിക്കാം.

ഒരു കുട്ടിയെ ,ഒരു വിദ്യാര്‍ത്ഥിയെ ഒരദ്ധ്യാപകന്‍,വിലയിരുത്തുമ്പോള്‍ ആ കുട്ടിയുടെ ഗാര്‍ഹിക അന്തരീക്ഷം കൂടി പരിഗണിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.കൂടാതെ രക്ഷാകര്‍ത്താക്കളുമായി ആശയവിനിമയം നടത്തുകയും വേണം.എന്നാല്‍ മാത്രമെ ഒരു കുട്ടിയുടെ യഥാര്‍ത്ഥ പ്രശ്നം വിശകലനം ചെയ്യാന്‍,കഴിയുകയുള്ളൂ.

സ്കൂളുകളില്‍ ഇത്തരം പീഡനങ്ങള്‍,നിശ്ശബ്ദം സഹിക്കുന്ന കുരുന്നുകള്‍ക്കായി ഞാന്‍,ഈ ലഘു വിവരണം സമര്‍പ്പിക്കുന്നു. 

ANANTHA PAI KUMBLE

Sri Anantha Pai having a discussion with Anil Kumble 

It was a shocking news on Mathrubhoomi daily.Sri Anantha Pai an eminent personality in Kumbla passed away.My wife went screaming in disbeleave,I couldn’t react and say anything, for the news is far from reality as far as I am concerned. A confident man with a pleasing character bold in speech as usually found in people of Konkani cast a congress man but always respected by all the three major political parties. He too as every person in his caste is a business man having his own buildings in the heart of the Kumbla Town, he runs an oil mill and he is a Manager of a Pre University College where hundreds of children get their education. An  devotee of Lord Gopla Krishna of Kanipura .He often than always  is seen in the Temple in the morning.He liked lord Venkatramana as is evident from his ring tone in his moblile,Venkataramana Govinda  Sankata Harana Govinda…………

I was working at Kumbla Grama Panchayath three years back. I had to issue a legal notice against             Sri Anantha Pai for proceeding with a construction without obtaining permission from the Panchayat.I was expecting a furious Anantha Pai in the office at any time. But much for my surprise he turned up cool as cucumber with traditional salute in the office. He briefed the circumstances under which the construction had to be proceeded and agreed to pause the work for a while. He obtained the permit within a fortnight and the work was resumed. From there I had a great respect for Pai.We used to share some view about the political scenario and much for my surprise he knew even the minute issues in the Panchayath, even if he is not directly involved with Panchayath administration.After some time our relationship became much stronger and it grown up to brotherly relationship.In Kumbla I could share my difficulties with Pai and he advised me just like a big brother.I think people pray in front of God for their own benefit. How great are they who prey to god for other people.For me Pai was such a man.He took me to a Preist in Manglore. And directed me to go to Venkatramana Temple in Udupi and to perform some poojas.Pai wished my well being and never failed to enquire about the well being of all my family members. Often I fealt uneasy on his courtier  behavior toward me.Because I was wondering why he is giving me so much consideration.He offered Ragi malt from the near by Bakery and sipping the malt we covered a lot of subjects.

Unfortunately my inhibition prevented me from keeping the relation after I transferred from Kumbla.He could have  lot of enemies in Kumbla that is natural for a public worker but for me he is an unbelievable personality.Last time when we met he requested me to have a dinner in his house and asserted on the presence of my wife along with me for the dinner.But that was not to be..........

It is heard that hectic election campaign work in the forthcoming Bank election had a bad effect on his health. Any way I have to accept the harsh reality

May his soul rest in peace…………….

കിളി പോയി ....

പൂമുഖത്തെ അലങ്കാര വിളക്കില്,എന്തോ ഒരനക്കം.രണ്ട് കിളികള്‍ അങ്ങാടി കുരുവിയോളം വരും തലയില്‍ ഒരു കൊമ്പ് പോലെ.അത് തൂവല്‍ മാത്രമാണ് ചെവിയ്ക്ക് ഇരുവശവും മനോഹരമായ നിറഭേദങ്ങള്‍.എന്നെ കണ്ടതും കിളികള്‍,പറന്നകന്നു.

അല്‍പനേരം കഴിഞ്ഞ് വീണ്ടും എന്തോ അനക്കം കേട്ടു.പക്ഷികള്‍ വീണ്ടും വന്നിരിക്കുന്നു.എന്നെ കണ്ടതോടെ അവ വീണ്ടും പറന്നകന്നു.അല്‍പദൂരം ചെന്ന് തെല്ല് ആശങ്കയോടെ എന്നെ നോക്കുകയാണ്.ഞാന്‍ കൂടുതല്‍,ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് കണ്ട് അവ ദൂരെ മറഞ്ഞു.

വീണ്ടും വിളക്കിന് സമീപം കിളിയെ കണ്ടപ്പോള്‍,ഞാന്‍ ക്യാമറയുമായി വന്നു.അത് എന്‍റെ സ്വാര്‍ത്ഥതയാണ്.എന്‍റെ വീട്ടില്‍ വന്ന കിളിയുടെ മനോഹാരിതയെ എന്‍റെ ക്യാമറയില്‍,ഒപ്പിയെടുക്കുന്നതിനും മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് അത് കാണിച്ച് കൊടുക്കുന്നതിനും.പക്ഷെ കിളി പബ്ളിസിറ്റി ആഗ്രഹിക്കാത്ത സെലിബ്രിറ്റിയെപോലെ തന്ത്രപൂര്‍വ്വം ഒഴിഞ്ഞുമാറി.വിളക്കിന് താഴെ നിലത്ത് ഏതാനം നാരുകള്‍ വീണ് കിടക്കുന്നു.കിളികള്‍ കൂട് കൂട്ടാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിലാണ്.നാരുകള്‍ ഇഴചേര്‍ക്കുമ്പോള്‍,അബദ്ധത്തില്‍ വീണതാകാം അല്ലെങ്കില്‍,ഉപയോഗശൂന്യമായ നാരുകളാവാം.രണ്ടാമത്തേതാകാനേ തരമുള്ളൂ.

പെണ്‍കിളിയ്ക്ക് മുട്ടയിടാനുള്ള സമയമായിരിക്കാം.അത് തിരിച്ചറിഞ്ഞ് കൂടുകൂട്ടാന്‍ അനുയോജ്യവും സുരക്ഷിതവുമായ സ്ഥലം അവ കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നു.അതിജീവനത്തിന്‍റെ ആ ലളിതമായ ശ്രമം എന്നെ അതിശയപ്പെടുത്തി.മരത്തിന്‍റെ ശാഖകളിലോ പ്രകൃതിയുടെ സ്വാഭാവികമായ മടിത്തട്ടിലോ അവയ്ക്ക് കൂടുകൂട്ടാന്‍ സൌകര്യം കിട്ടിയില്ലെന്നുണ്ടോ.കുരുവിയൊഴിച്ച് മറ്റ് പക്ഷികള്‍ മനുഷ്യവാസത്തിന് സമീപം കൂട് കൂട്ടുന്നത് എന്‍റെ ശ്രദ്ധയില്‍,ഇതുവരെയും പെട്ടിട്ടില്ല.ഏതായാലും എന്‍റെ പൂമുഖം തന്നെ അതിന് കിളികള്‍, തിരഞ്ഞെടുത്തത് എന്നെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു.

അങ്ങനെ കൂട് തയ്യാറായി പെണ്‍കിളി കൂട്ടിലിരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍,മനസ്സിലായി മുട്ട ഇട്ട് കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.ഞങ്ങളുടെ ഓരോ ചലനങ്ങളും അതീവ ശ്രദ്ധയോടെയാണ് കിളികള്‍ വീക്ഷിക്കുന്നത്.ആകണ്ണുകളില്‍ ഒരു വിശ്വാസക്കുറവ് പ്രതിഫലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.തങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലെ അതീവ ശ്രദ്ധയും മഹത്തരവുമായ ഒരു പ്രക്രിയയ്ക്ക് ഈ സ്ഥലം തിരഞ്ഞെടുത്തെങ്കിലും കിളികള്‍,വീട്ടുകാരുമായി ഇണങ്ങിയില്ല.അടുത്തെത്തുമ്പോള്‍,ഭയപ്പാടോടെ പറന്നകന്നു.ഞങ്ങള്‍ നല്‍കിയ ഭക്ഷണ ശകലങ്ങള്‍,ഒന്ന് മണത്തു നോക്കിയതുപോലുമില്ല.ആണ്‍കിളി ഇടയ്ക്കിടെ എന്തൊക്കയോ തീറ്റ കൊണ്ടുവരുന്നുണ്ട്.

ഏതാനം ദിവസങ്ങള്‍ക്കകം പുതു ജീവന്‍റെ ശബ്ദങ്ങള്‍ കൂട്ടല്‍,നിന്ന് കേള്‍ക്കാറായി.സന്തോഷം കൊണ്ടാകാം കിളികലുടെ ശബ്ദം കൊണ്ട് പൂമുഖം മുഖരിതമായി.ആ സന്തോഷത്തില്‍ ഞങ്ങളെയും പങ്കാളികളാക്കണമെന്ന് അവയ്ക്ക് തോന്നിയിരിക്കണം.വീട്ടിനകത്തും പൂജാമുറിയിലും കിളികള്‍ പറന്നു നടന്നു.ഇപ്പോള്‍ ഞാനടുത്ത് ചെന്നാലും അവയ്ക്ക് ഭയമില്ലാതായി.എന്‍റെ അടുത്തുവന്നിരിക്കാനും ക്യാമറയ്ക്ക് പോസ് ചെയ്യാനും അവയ്ക്ക് മടിയില്ലാതായി.
ഒരു ദിവസം ശബ്ദം കേള്‍്ക്കാതായപ്പോള്‍, ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോള്‍ കുഞ്ഞും കിളികളും സ്ഥലം വിട്ടിരിക്കുന്നു.ഒരു നിമിഷം എനിയ്ക്ക് തെല്ല് വിഷമം തോന്നി.

അവ പ്രകൃതിയുടെ ഭാഗമാണ്.അവ ആകാശത്തിന്‍റെ നീലിമയിലും വൃക്ഷ ലതാദികളുടെ ഹരിതാഭയിലും സ്വച്ഛന്ദം പാറിപറന്ന് നടക്കേണ്ടവരാണ്.അവിടെ ഞാനും എന്‍റെ വീടും ഒന്നുമല്ല.നന്മയുടെ  ഹൃദയവാതില്‍ തുറന്നിടുക.നന്മയെ തിരിച്ചറിയുന്നവര്‍ നിശ്ചയമായും അതിലൂടെ കടന്നുവരും.നമ്മുടെ ഹൃദയത്തില്‍,ചേക്കേറും.അതിന് വേണ്ടി ആകെ വേണ്ടത് സഹജീവികളോട് സ്നേഹത്തോടെയും സാഹോദര്യത്തോടെയും സമീപിക്കുക.അവരുടെ സുഖദുഖങ്ങളില്‍ ഭാഗവാക്കാകുക.സുഗതകുമാരിയമ്മയുടെ വരികള്‍ ഓര്‍ക്കുന്നു.

അണുജീവിയിലും സഹോദരപ്രണയം ത്വല്‍കൃപയാലെ തോന്നുമാറാകണം.