ഒരുഷ്ണകാലത്ത്,
പൊരിവെയിലും,
ചുടുകാറ്റുമേറ്റ്
വിയർത്തൊലിച്ച്
അവശനായലയുന്നേരം
ആ മഹാവൃക്ഷച്ചുവട്ടിലെ
എയർകണ്ടീഷൻ ചെയ്യപെട്ട പാതയോരത്തെ
വികസന ചിഹ്നമായ് വിളങ്ങുന്ന
സർവ്വെ കല്ലിലിരുന്ന്
ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസമോടെ
ഞാനോർത്തു.
അഞ്ചാം ക്ലാസ്സിലെ
പാഠഭാഗം-
''പ്രകാശസംശ്ലേഷണം''.
സൂര്യപ്രകാശവും
കാർബൺഡയോക്സൈഡും
ഹരിതകവും,അന്നജവും......
മനുഷ്യൻ തള്ളുന്നതും
അവന് കൊള്ളാൻ കഴിയത്തതും
മരങ്ങൾ കൊള്ളുന്നു.
പകരം ശീതളതയും
ഉപാധിയില്ലാതെ
രുചിയൂറും കായ്കനികളും.
തെല്ലിട വിശ്രമിച്ചെഴുന്നേറ്റ
ഞാൻ
ഏറെ വേദനയോടെ
തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
കല്ലുകളല്ല ആ വികസന ചിഹ്നങ്ങൾ
കോടാലികളാണെന്ന്.
No comments:
Post a Comment