നിനക്കായ്

നീ ഈ ഭൂമിയില്‍ അവതരിച്ച നിമിഷം നിനക്കായ് പരിശുദ്ധമായ ജീവവായു ഞാന്‍ കാത്തു വച്ചിരുന്നു. നിന്‍റെ കൊച്ചു കൌതുകങ്ങള്‍ക്ക് നിറം പകരാന്‍ എന്‍റെ ചില്ലകളില്‍ അണ്ണാനും കാക്കയ്ക്കും കുരുവിയ്ക്കും വിരുന്നൊരുക്കിയിരുന്നു. ഞാനെന്‍റെ തേന്‍ കനിയിലൂടെ എന്‍റെ സ്നേഹ വാത്സല്യങ്ങള്‍ നിനക്കായി യഥേഷ്ടം ചുരത്തി. നീ എന്‍റെ പൂക്കുല പൊട്ടിച്ചപ്പോഴും കായ്കനികള്‍ വീഴ്താന്‍ കല്ലെറിഞ്ഞപ്പോഴും വേദനിച്ചെങ്കിലും നിന്‍റെ കൊച്ചു കുസൃതികള്‍ എന്നെ കുറച്ചൊന്നുമല്ല സന്തോഷിപ്പിച്ചത്. എന്‍റെ ശാഖകളില്‍ നീ ഊഞ്ഞാലാടി തിമിര്‍ത്തപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ആനന്ദ നിര്‍വൃതിയിലാറാടുകയായിരുന്നു. ക്ഷീണിച്ചവശനായി നീ എന്‍റെ ചുവട്ടിലെത്തിയപ്പോള്‍ ഇലകളിളയ്ക്കി വീശി നിന്നെ താരാട്ട് പാടി ഉറക്കുമ്പോള്‍ ഞാനെന്നെത്തന്നെ മറന്നു പോകുമായിരുന്നു. നിനക്ക് കൂര പണിയാന്‍ എന്‍റെ ശരീരം വെട്ടി കീറാന്‍ പലരും പറഞ്ഞത് നിരസിച്ച് നീ എന്നെ നോക്കി നെടു വീര്‍പ്പിട്ടപ്പോള്‍ ഒരു മകന്‍ മാതാപിതാക്കള്‍ക്ക് എത്ര പ്രിയപ്പെട്ടതാണെന്ന് ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കി. ഇന്ന്....... നിന്‍റെ ചേതനയറ്റ ശരീരത്തോടൊപ്പം കത്തിയമരാന്‍ തയ്യാറായി ഞാന്‍ നില്‍ക്കുന്നു. മകനേ......ഞാനെന്നും നിന്നോടൊപ്പമുണ്ട്. എന്നും എപ്പോഴും....