Tuesday, August 14, 2012
ലണ്ടന്‍ നഗരത്തിന് നന്ദി.
ഇത്തവണത്തെ ഒളിന്പിക്സ് പൂര്‍ണ്ണമായി ആസ്വദിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും ഒരു വിധം തരക്കേടില്ലാതെ മത്സരങ്ങള്‍ ദൂരദര്‍ശനിലൂടെ കാണാന്‍ പറ്റി.മിക്ക ഇനങ്ങളും അര്‍ദ്ധരാത്രിയ്ക്ക് ശേഷം നടക്കുന്നത് പരിപാടിയുടെ ആസ്വാദനത്തിന് തടസ്സമായി.ഒളിമ്പിക്സ് ആരംഭിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ഞാന്‍ പാരാമര്‍ശിച്ചിരുന്നതുപോലെത്തന്നെ,പലകാര്യങ്ങളും സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു.ഇന്ത്യയ്ക്ക് ആറ് മെഡലുകള്‍,ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചതുപോലെത്തന്നെ കിട്ടി.ഇന്ത്യയുടെ ഏറ്റവും മികച്ച ഒളിമ്പിക്സായിരിക്കുമെന്നും ഞാന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു.അതുപോലെത്തന്നെ ഇന്ത്യയുടെ നേട്ടം എക്കാലത്തെയും മികച്ചതാണ്.ഹോക്കി ടീം പന്ത്രണ്ടാമതാകാന്‍ സാദ്ധ്യതയുണ്ടെന്ന് ഞാന്‍ പറഞ്ഞ വാക്കുകള്‍,അറം പറ്റിയതില്‍,മാത്രമെ എനിക്ക് ഖേദമുള്ളൂ.സൈനാ നെഹ്വാള്‍ പ്രതീക്ഷിച്ച പ്രകടനം നടത്തി.മേരി കോമില്‍ നിന്ന് സ്വര്‍ണ്ണം പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു.പിന്നെ പറ്റിച്ചത് ദീപികാ കുമാരിയാണ്.അപ്രതീക്ഷിതമായി മെഡല്‍ പട്ടികയില്‍,സ്ഥാനം നേടിയ വിജയ് കുമാര്‍ ശരിക്കും ഞെട്ടിച്ചു കളഞ്ഞു.പിന്നെ ഇന്ത്യയുടെ സമയം കൂടുതല്‍ നന്നായിരുന്നെങ്കില്‍,ഷൂട്ടിംഗില്‍ രണ്ടും,ബോക്സിംഗില്‍ രണ്ടും ഗുസ്തിയില്‍,ഒരു മെഡലും,ടെന്നിസ് മിക്സഡ് ഡബിള്‍സില്‍, ഒരു മെഡലും കൂടി കിട്ടാമായിരുന്നു.അങ്ങനെയായിരുന്നെങ്കില്‍ ഇന്ത്യന്‍, കായിക രംഗത്തിന് അതൊരു വഴിത്തിരിവ് തന്നെ ആയേനെ.കാര്യങ്ങള്‍ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആയ സ്ഥിതിയ്ക്ക് കേന്ദ്ര സ്പോര്‍ട്സ് മന്തി അജയ് മാക്കന്‍,2020 ഒളിമ്പിക്സില്‍,ഇന്ത്യ ഇരുപത്തിയഞ്ച് മെഡലുകള്‍ നേടുമെന്ന് പ്രഖ്യപിച്ചതില്‍,അതിശയോക്തിയില്ല.ഇതിനകം തന്നെ നല്ല ദീര്‍ഘവീക്ഷണവും കാര്യ ശേഷിയും പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ച മാക്കന്‍,പറഞ്ഞവാക്കുകളില്‍,നമുക്ക് വിശ്വാസ മര്‍പ്പിക്കാം.സ്പോര്‍ട്സിന്‍റെ കല്‍മാഡി യുഗം അവസാനിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് നമുക്ക് ആശ്വസിക്കാം.പ്രതിഭകളെ കണ്ടെത്തി മികച്ച പരിശീലനം തന്നെ നല്‍കണം.എഞ്ചിനിയറിംഗിന് പഠിപ്പിക്കാന്‍ സ്കൂള്‍,വാദ്ധ്യാര് പോര എന്ന് സാന്ദര്‍ഭികമായി കേരള സ്പോര്‍ട്സ് മന്ത്രി സൂചിപ്പിട്ടുണ്ട്.പുതിയ തലമുറയെ വാര്‍ത്തെടുക്കുക എന്നത് ഒരു വ്യവസായമല്ല.മറിച്ച് നമുക്ക് നേടാന്‍ കഴിയാത്തത് പുതിയ തലമുറയ്ക്ക് നേടിയെടുക്കാന്‍,സഹായിക്കുക എന്നതാണ്.അതിലൂടെ സമൂഹത്തിന് ,രാജ്യത്തിന് നമ്മുടെ നന്ദി പ്രകാശിപ്പിക്കുകയാണ് ഇന്നലെകളുടെ താരങ്ങളുടെ കര്‍ത്തവ്യം.ഇന്ത്യന്‍ ഹോക്കി ഉടച്ചു വാര്‍ക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.ആദ്യ രണ്ട് മത്സരങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ത്തന്നെ എനിക്ക് കളിക്കാരോട് വല്ലാത്ത സഹതാപം തോന്നിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു.പ്രതീക്ഷയുടെ മാറാപ്പ് അപമാനത്തിന്‍റേതാകാന്‍,അധികം കാത്തു നില്‍ക്കേണ്ടിവന്നില്ല.ഹോക്കി ഇന്നും നമ്മുടെ ദേശീയ കായിക വിനോദമാണ്.ഹോക്കിയുടെ മഹാപ്രതിഭ ധ്യാന്‍ചന്ദിന്‍റെ ആത്മാവിനോട് നമുക്ക് ക്ഷമ യാചിക്കാം.നാമിനി ഒളിമ്പിക്സ് മെഡലിന് ഹോക്കിയെ മാത്രം ആശ്രയിക്കേണ്ടതില്ല.ടെന്നിസ്,ബാറ്റ്മിന്‍റന്‍,ഗുസ്തി,ബോക്സിംഗ്,ഷൂട്ടിംഗ്,അമ്പെയ്ത്ത് ഇതിലൊക്കെ നമുക്ക് പ്രതീക്ഷയുണ്ട്.ക്രിക്കറ്റ് മാത്രം ടി വിയില്‍ കണ്ട് മടുത്ത പ്രായം ചെന്നവര്‍പോലും മേരി കോമും സുശീല്‍ കുമാറും ടി വിയില്‍,വരുന്നതിന് കാത്തിരുന്നു.സുശീല്‍ കുമാര്‍ ഫൈനലിലെത്തിയെന്നറിഞ്ഞ് ഫൈനല്‍ വരെയുള്ള മൂന്ന് മണിക്കൂറുകള്‍,എന്തൊരു ആവേശകരമായിരുന്നു.ഒരു സ്വര്‍ണ്ണമെഡല്‍,അത് ഓരോ ഇന്ത്യക്കാരനും എത്രത്തോളം വിലമതിക്കുന്നു എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ നിമിഷങ്ങളായിരുന്നു,അത്.ദേശീയത സടകുടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റ നിമിഷങ്ങളായിരുന്നു അത് .ഇത്തരം ആവേശോജ്വലമായ നിമിഷങ്ങള്‍ നമുക്ക് ഇനിയും വേണം.ഈ ആവേശം നമുക്ക് പുതിയ തലമുറയ്ക്ക് പകര്‍ന്ന് നല്‍കാന്‍,കഴിയണം.ഈയിടെ സൈനാ നെഹ്വാളിന്‍റെ ബാറ്റ്മിന്‍റന്‍,മത്സരം കണ്ടു കൊണ്ടിരുന്ന എന്നോട് ഒരു പത്തു വയസ്സുകാരി ചോദിച്ചു,സൈന ജയിച്ചിട്ട് മാമന് എന്ത് കിട്ടാനാണ്.ആ കൊച്ചു കുട്ടിയോട് ഞാനെന്തു പറയാനാണ്.പുതു തലമുറയ്ക്ക് ഒരു സ്പോര്‍ട്സ് സംസ്കാരം പകര്‍ന്ന് നല്‍കേണ്ടത് വളരെ അത്യാവശ്യമാണ്.ഭൌതികതയ്ക്കായുള്ള നെട്ടോട്ടത്തിനിടയില്‍,നമ്മെ ഒന്നിപ്പിക്കുന്ന നമുക്ക് ആവേശം പകരുന്ന നമ്മില്‍ നല്ല ഊര്‍ജ്ജം സമന്വയിപ്പിക്കുന്ന ഒരു സംസ്കാരം വളര്‍ന്നു വരട്ടെ എന്ന് ആത്മാര്‍ത്ഥമായി ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment