മഴക്കാലം

ഏകനായ് ഞാനിതാ നിൽകുന്നു

ചിന്താ മൂകത സകലം പടരുന്നു

നനുനനെയുള്ളോരാലസ്യത്തിൽ

ചാരിമലർന്നു കിടക്കുന്നു

പക്ഷികളൊറ്റയും കൂട്ടമായും

അസ്വസ്ത്ഥ ചിത്തരായലയുന്നു

ഭൂമിയിലാകെ പരന്നിടുന്നു

നിശ്ശബ്ദമൂകമാമന്തരീക്ഷം

വിണ്ണിലെ തേൻമണി തുള്ളികൾ തൊട്ടപ്പോൾ

മണ്ണിലെ ബീജങ്ങൾ കണ്ണു തുറന്നീടുന്നു

സുന്ദര സുരഭില ഹരിതാഭ കൊണ്ടു ഭൂ

മംഗലഗാത്രയായ് മാറുന്നു

ആധിയും വ്യാധിയും നീക്കീടുവാൻ

നാടിൻറെ ക്ഷേമത്തെ കാത്തിടുവാൻ

ആടിദേവതകളാടിടുന്നു

നാടിനുണർവേകും ശീലുമായി

രോഗാണു സഞ്ചയങ്ങളൊക്കെ വീണ്ടും

പെറ്റുപെരുകിത്തുടങ്ങിടുന്നൂ

പടയൊരുക്കങ്ങൾക്കനുകൂലമീ

പെരുമഴക്കലമിതോർത്തീടുക

വൃത്തിശുചിത്വ പരിപാലനത്താൽ

പരിസരം സ്വച്ഛന്ദ  സംപുഷ്ടമായിടേണം

ഒരുനവ വർഷപുലരിക്കു മുന്നേ

നാം നവമായൊരൂർജ്ജത്തെ പുൽകിടേണം